Esere gelecek olursak. Kitap Vorgan'ın sonradan dahil olmasıyla yazarların da içinde bulunduğu Small'ın kronolojik olarak tedavisini gerçekleştirdiği hastalarıyla olan deneyimlerinden oluşmaktadır. Henüz kitabın önsözünde duruma açıklık getirmeye çalışan yazarlar, okuyuculara ABD'de her yıl yaklaşık altmış milyon yetişkinin zihinsel bir hastalık yaşadığını fakat bu hastaların tedavi olmaktan kaçındıklarını bildiriyor. Böylece yazarlar toplumun dikkatini kitaba çekerek kitap boyunca değiştirmek ya da pekiştirmek istedikleri tutumlar için ikna çabasına girişiyor. Kitabın birinci bölümünde, Small'ın hayatını okuyarak onu neden ciddiye almamız gerektiği sorusunun cevabı veriliyor. İlk hasta tedavisinde psikolojinin bazen hiç istemeyeceğimiz sonuçlara varabileceği, insanları utandırabileceği ve hatta kişiye istemediği şeyleri yaptırabileceği mesajı veriliyor. Ayrıca hastanın sosyal geçmişinden örnekler verilerek okuyucunun kendisinden bir şeyler bulması hasta ile empati kurması isteniyor. Sanıyorum bu sayede eser, durumun ciddiyetini fark ettirmeye başlayıp hastalar ile aramızda bir bağ kurmaya ve tam anlamıyla sindirerek yaşayarak kendisini okutturuyor. İkinci bölümde ilk bölümde verilen telkinler desteklenirken aynı zamanda fiziksel hastalıkların da psikolojik hastalığa sebep olabileceği ve kontrol altına alınmadığı takdirde kişileri zor durumda bırakabileceği altı çizilerek söyleniyor. Bölüm sonunda ise verilen bu mesaj psikiyatristlerin zihinsel olduğu kadar fiziksel hastalıklara da yardımı olduğu belirtiliyor. Üçüncü bölümde durumun ciddiyetini anlatabilmek için uç noktada bir örnek veriliyor ve eğer gerektiğinde psikiyatrist yardımı almazsan kendine kolayca zarar verebilirsin deniliyor. Hastalar için mutlu sonla biten bölüm sonları ile de okuyucuların psikiyatriye olan ön yargıları kırılmaya çalışılıyor.
Toplam 15 bölümden oluşan kitap, her bölümde verdiği mesajları güçlendirmekle kalmıyor hastayı ikna ederken bir yandan da yeni mesajlarla yoluna devam ediyor. Kitap ile bütünleştirilmiş ürün yerleştirmeler ile reklamın artık kitaplara kadar girebildiğini görebiliyoruz.(bknz. starbucks vb.) Bölümler ilerledikçe zihinsel hastalık belirtilerinin hemen hemen hepsine dem vurularak okuyucuların bir şekilde ortak nokta bulması sağlanmaktadır. Bu sayede okuyucuların psikiyatriste ve psikoloji bilimine olan ön yargısı kırılacak ve şimdiye kadar görmezden geldiği sorunları gün yüzüne çıkarılacaktır. Kitabın sonlarına doğru zihinsel hastalıkların yıkıcı etkileri artacak aynı zamanda psikiyatrist'in psikolog'dan neden üstün olduğu açıklanacaktır. Kitabın sonunda ise "bana bir şey olmaz" kalıbı ünlü bir psikanalist ve psikiyatrist olan doktorun dahi zihinsel hastalık geçirebileceği mesajı ile paramparça ediliyor. Sonsöz kısmında ise yazar, kitap boyunca okuyucularının zihnine özenle yerleştirdiği mesajları açarak psikiyatri dalına olan ön yargıyı, sanki keşfettirmişcesine okuyucusuna kırdırıyor. Esere genel olarak bakacak olursak, yazarlar kendi reklamlarını ürün yerleştirmesi yaptığı markaların reklamlarını, psikiyatri biliminin reklamını başarılı bir şekilde yapıyor ve kırmak istediği ön yargıları parçalayarak insanların bu bilimden faydalanmasını sağlıyor. Yazarların çok zeki olduğunu söylememe gerek olduğunu sanmıyorum zaten başarıyla dolu hayat hikayeleri ve bu kitap ile yapmaya çalıştıkları ve yaptıkları bize her şeyi açıklıyor. Sonuç olarak bu bilime ön yargısı olan herkesin okuması gereken bir kitap olduğunu düşünüyorum. Bölüm bölüm ve yaşanmış hikayelerden alınmış olması ve Gary Small ile Gigi Vorgan'ın güçlerini birleştirerek yazması dolayısıyla keyifli bir eser olduğunu gönül rahatlığıyla söyleyebilirim.
